Sprzedaż miodu z własnej pasieki

Miód jest pyszny, słodki i w opinii dietetyków o niebo zdrowszy niż ratyfikowany cukier, którym codziennie słodzimy kawę lub herbatę. Posiada właściwości bakteriobójcze i uodparniające, przyspiesza rekonwalescencję i usuwa zmęczenie. Ma konsystencję gęstego syropu i charakteryzuje się wspaniałą barwą, przywodzącą na myśl różne odcienie bursztynu – od jasnożółtej po ciemnobrunatną czerwień. Występuje w wielu smakowych odmianach, które zależą przede wszystkim od rodzaju i gatunku roślin, z których pszczoły zbierały nektar. Jest produktem chętnie kupowanym przez polskich klientów i cennym towarem eksportowym. Warto więc – o ile posiadamy już pewne doświadczenie w pszczelarstwie – pomyśleć o założeniu pasieki gospodarczej, która mogłaby się się stać źródłem dodatkowych dochodów.  Jeśli natomiast nasza wiedza na temat pszczół i pszczelarstwa jest szczątkowa, powinniśmy zacząć od niewielkiej pasieki amatorskiej i najpierw zdobyć choćby minimalne praktyczne doświadczenie (osoby, które zamierzają zająć się pszczelarstwem, mogą wziąć udział w specjalistycznych szkoleniach organizowanych przez właścicieli niektórych pasiek).

Warto również pamiętać, iż prowadzenie pasieki wymaga dużego zaangażowania i nie sprowadza się jedynie do podbierania pszczołom miodu w ulach. Aby pszczelarz mógł uzyskać duże zbiory, musi dbać systematycznie o pszczele rodziny. W trakcie sezonu powinien efektywnie kierować pszczołami, m.in. zapobiegać ucieczce rojów, ograniczać czerwienie matek (zbyt dużą liczba czerwi powoduje zmniejszenie zbiorów), przyspieszać wiosenny rozwój pszczół poprzez dokarmianie, wreszcie – zapobiegać chorobom pszczół i czerwia za pomocą odpowiednich preparatów i zabiegów pielęgnacyjnych.

Lokalizacja

Przy zakładaniu pasieki niezmiernie istotna jest ocena warunków środowiskowych. Ule powinny być postawione w takim w miejscu, które będzie stanowić dostateczną bazę pożytkową dla pszczół (a także zapewni bezpieczeństwo sąsiadom). Należy wybierać takie tereny, które posiadają dostatecznie bogatą i urozmaicona szatę roślinną (sąsiedztwo łąk, lasów mieszanych z bujnym poszyciem, sadów, upraw rzepaku, zbiorowisk akcji). Ponadto pasieka powinna być usytuowana w miejscu suchym i dobrze nasłonecznionym, oddalonym od obiektów przemysłowych i dróg natężonego ruchu. Zbyt podmokły oraz zacieniony teren pasieczyska powoduje zapadanie pszczół na różne choroby, natomiast sąsiedztwo zakładów przemysłowych może je narazić na zatrucie.

Dystrubucja

Pietą achillesową polskich pasieczników jest sprzedaż zapasów wyprodukowanego miodu oraz pozostałych produktów pszczelich (takich jak mleczko pszczele, kit pszczeli czy pyłek kwiatowy). Warto więc aktywnie poszukać dużych odbiorców, którzy będą je dystrybuować oraz sprzedawać pod własną marką. Takich odbiorców najłatwiej znaleźć w trakcie dużych targów żywności, w których biorą udział producenci rolni z różnych krajów (Polagra, Natura Food, Anuga). Choć koszt uczestnictwa w takim przedsięwzięciu jest dość wysoki, pozwala jednak na nawiązanie cennych kontaktów biznesowych.